Het is goed toeven op het terras van Sitio Agar dat gebouwd is met de hulp van Wings of Support! Het gezellige terras bevindt zich aan de straatkant naast de bakkerij. Voorbijgangers kunnen er terecht kunnen om er even te verpozen of om één van hun vele gebakjes mee naar huis te nemen. De bolinhos de queijo bijvoorbeeld die ik er deze keer kreeg voorgeschoteld zijn overheerlijk. Het terras is gebouwd om de jongeren van Sitio Agar de mogelijkheid te geven om hun eigen producten te verkopen. De omgang met mensen van buitenaf geeft hen een gevoel van eigenwaarde en voldoening. De klanten leren op hun beurt de HIV besmette jongeren beter kennen en aanvaarden. Broeder Antoon probeert zoveel mogelijk de gemeenschap te betrekken bij de dagelijkse beslommeringen binnen Sitio Agar.
De bakkerij is een belangrijk onderdeel van Sitio Agar, het opvangtehuis dat kinderen en jongeren opvangt die besmet zijn met het HIV- virus. Ook kinderen en jongeren die niet HIV besmet zijn maar die in een risicosituatie leven en tijdelijk onderdak nodig hebben zijn welkom. Bij Sitio Agar zijn er momenteel 55 kinderen. Behalve bewoning zorgen ze er ook voor een betere opleiding, wetend dat het voor personen met het HIV-virus nog altijd moeilijk is om aan werk te komen. Op hun terrein is er een naaiatelier, een computerzaal met leraar en een bakkerij. Omdat de jongeren in de bakkerij werken om iets te leren van het bakkersvak moeten ze ook de mogelijkheid hebben om de producten door hen gemaakt te kunnen verkopen. Eerst was er alleen maar een kleine verkoopruimte waar de klant brood koopt en meteen weer vertrok. Dat maakte het weinig aantrekkelijk om meer te kopen dan het broodnodige. In Brazilië is een bakkerij normaal gesproken een winkel waar alles te koop is en waar de mensen uit de buurt graag langskomen voor een hapje en een drankje. Wings of Support heeft een overdekt terras gemaakt voor de bakkerij om daar enkele tafeltjes en stoelen te kunnen zetten. Op die manier kan de klant er ook iets nuttigen en leren de jongeren om klanten te bedienen. Zo hebben ze de mogelijkheid om de dingen te verkopen die door hen worden gemaakt .
Een tijdje terug kreeg ik een mailtje van John, de zwager van Broeder Antoon, met de vraag of ik een vlucht naar Sao Paulo wou aanvragen. Hij zou samen met nog een paar andere leden van het Nederlandse bestuur aan boord zitten om er het 20 jarige bestaan van Sitio Agar te vieren. Omdat ik graag John en de andere leden wilde leren kennen en altijd in ben voor een feestje heb ik de vlucht gelijk aangevraagd. Het vliegtuig, een 777-300 was bommetje vol dus veel tijd om te praten was er niet maar dat hebben we de dagen daarna gelukkig kunnen goedmaken. Tijdens ons bezoek is onder andere de nieuwe kapel ingewijd, een modern en sober gebouw versierd met prachtige Peruviaanse tekeningen. De kapel moet een plek worden voor de kinderen waar ze dag en nacht terecht kunnen en op een onafhankelijk manier kunnen praten . Er zullen ook diensten plaatsvinden waardoor de kapel een trekpleister wordt voor de plaatselijke bevolking.
Het is een zoveelste initiatief van Broeder Antoon die Sitio Agar heeft weten op te bouwen tot een goed draaiende organisatie. Er zijn drie grote huizen waar de kinderen per leeftijdscategorie zijn ingedeeld, een computerzaal, een overdekte sportzaal, een grote bakkerij met terras, een speeltuin en in het midden van dit alles de kapel. Het volgende project is een huis voor alleenstaande ouderlingen. Momenteel zijn er 39 kinderen in Sitio Agar, voor een groot deel van hen is het hun vaste verblijfplaats, het andere deel is er tijdelijk en is geplaatst door de rechter. Voor hen wordt er een oplossing gezocht: “of ” ze gaan terug naar hun ouders als die terug in staat zijn om goed voor ze te zorgen “of” ze gaan naar een ander familielid. De kinderen die permanent bij Broeder Antoon wonen hebben geen familie meer die voor hen kan zorgen en zijn meestal HIV besmet. Ze krijgen elke dag aangepaste medicatie en gaan wekelijks naar het hospitaal. De medicijnen worden helemaal betaald door de gemeente die op zijn beurt dan weer het voordeel heeft om goed de werking van de medicatie te kunnen opvolgen omdat deze kinderen de medicijnen regelmatig innemen. De laatste jaren gaat het trouwens een stuk beter met de levensverwachting van HIV besmette kinderen. Terwijl in de beginjaren van Sitio Agar nog regelmatig kinderen stierven is dat al geruime tijd niet meer het geval: van “overleven” ligt nu de nadruk op “leren op eigen benen staan”.
Door Astrid Pauwels uit WOSwijs, 2013