Geschreven door: Lianne Schimmel
Elke editie praten wij met een WOS’er over zijn/haar werk binnen Wings of Support. Deze keer is dat PC’er Astrid. Ze is twee jaar geleden begonnen bij KLM en werd tijdens de basiscursus al meteen enthousiast over het werk van Wings of Support.
Je bent net begonnen als PC’er! Hoe ziet dat proces eruit?
“Dat verliep prima! Eerst werd het administratieve deel geregeld. Zo kreeg ik een emailadres, vroeg een VOG aan en werd door collega Marlies online wegwijs gemaakt in SalesForce. Daarna werd ik gekoppeld aan mede PC’er Annick voor mijn allereerste project voor Wings of Support. Annick heeft me de fijne kneepjes bijgebracht. Ik heb heel veel van haar geleerd! Vanaf het eerste moment voelde ik me heel erg welkom bij Wings of Support. Iedereen is super behulpzaam!”
Wat sprak je het meeste aan aan de rol van Project Coördinator? “Twee jaar geleden ben ik begonnen bij KLM. Tijdens de basiscursus heeft Constance me enthousiast gemaakt voor de rol van PC’er. Ik begreep de rol al wel omdat ik zelf met twee vriendinnen 17 jaar geleden een stichting heb opgericht die een kinderopvang in Quito in Ecuador financieel ondersteunt. Ik vind het ontzettend leuk én belangrijk om iets te betekenen voor kinderen aan de andere kant van de wereld die wel wat hulp kunnen gebruiken.”
Ben je al gekoppeld aan een project? En zo ja, welke en zijn er al plannen voor dit jaar?
“Jazeker! Samen met Annick heb ik inmiddels ons project KAYDA in Kampala (Oeganda) bezocht. Drie ‘uncles’ runnen daar in een ontzettend arme wijk een dagopvang. Ze houden kinderen en jongeren van de straat door ze een skill te leren zodat ze zelfredzaam worden. Zij vroegen Wings of Support om een tailoringproject te financieren. Het project is inmiddels gestart! En het volgende project staat ook al op de planning. In maart ga ik – weer samen met Annick – naar Kaapstad waar we een kinderziekenhuis en revalidatiecentrum gaan bezoeken.”
Zijn er al specifieke momenten of waardevolle inzichten die je bij zijn gebleven sinds je bent begonnen?
“Eigenlijk nu al bijna teveel om op te noemen. Je ontmoet mensen uit hele andere culturen, komt op plekken waar je anders nooit was gekomen en maakt bijzondere dingen mee. Zo ook tijdens mijn tweede bezoek aan het KAYDA project in Kampala. De jongeren namen mijn maten op bij aankomst. Wij praatten met de ‘uncles’ en kregen een rondleiding door de wijk. Toen we terugkwamen hadden de jongeren een jurk gemaakt (zie foto op vorige pagina). Uiteraard moest ik die passen en hij zat als gegoten! Het is mooi om zo de impact van onze inzet te ervaren! Dat kreeg ik laatst ook mee vanuit mijn eigen project in Quito. De kinderen daar vertelden dat ze het zo ontzettend bijzonder vinden dat er mensen zijn aan de andere kant van de wereld die ze (financieel) willen ondersteunen en aan ze denken. Dat geeft ze hoop voor de toekomst. Hoe mooi en inspirerend is het dat wij daar een bijdrage aan kunnen leveren!”